Track limits zijn al jarenlang een beladen onderwerp binnen de Formule 1, maar wat zijn track limits eigenlijk, waarom zijn ze er en hoe werken ze? We leggen het uit.
Wat zijn track limits?
In principe zijn track limits simpelweg de grens tussen het circuit en daarbuiten, ofwel de limits van de track. Binnen de Formule 1 worden de track limits doorgaans aangegeven door een heldere witte lijn. Deze dicteert waar het circuit ophoudt en dus waar de coureurs wel en niet mogen komen.
Waarom zijn er überhaupt track limits?
Track limits zijn simpelweg noodzakelijk voor de Formule 1. Zonder zouden coureurs overal en nergens over de limiet gaan, de baan af kunnen snijden en elkaar inhalen op plekken waar dit normaliter niet toegestaan is.
Hoe werken track limits in de Formule 1?
Hoe track limits in de Formule 1 werken is onderhevig aan veel discussie en wordt regelmatig gewijzigd. In het verleden was het zo dat wanneer coureurs met alle vier de wielen van hun bolide buiten de ‘witte lijntjes kleurden’ ze de track limits schonden.
Tegenwoordig ligt dit helaas wat ingewikkelder. De Fédération Internationale de l’Automobile, ofwel de FIA, heeft namelijk bepaald dat deze regel niet voor alle bochten geldt. Bij sommige bochten liggen de track limits niet bij de witte lijn, maar bij buitenste kerb stones. Bij welke bochten dit het geval is wordt doorgaans voorafgaand aan een raceweekend vastgesteld, iets wat regelmatig tot onduidelijkheid en ophef leidt.
Bovendien handhaven de stewards doorgaans alleen de schendingen waar de coureurs daadwerkelijk voordeel van hebben. Dit om coureurs die per ongeluk de limieten schenden en hier al nadeel van hebben niet nóg verder in de problemen te brengen.
Wat gebeurt er als een coureur de limieten schendt?
Het gebeurt maar al te vaak dat Formule 1-coureurs de track limits schenden. Logisch, aangezien ze alles op alles zetten om zo snel mogelijk te zijn en hierbij letterlijk de grenzen opzoeken. Maar wat gebeurt er precies als een coureur inderdaad buiten de lijntjes kleurt?
Dat hangt af van het moment en plek van de schending. In de trainingen en kwalificatie wordt simpelweg de rondetijd van de desbetreffende coureur geschrapt. Schond de coureur in de laatste bocht de track limits, dan telt ook de volgende ronde niet mee.
Tijdens de race is dit anders. Gedurende de race mogen coureurs in totaal 3 keer de track limits schenden zonder represailles. Wel krijgen ze wanneer ze dit doen over de boordradio te horen, doorgaans van hun engineer, dat ze moeten uitkijken. Want, wanneer ze voor de 4e keer buiten de lijntjes kleuren krijgen ze een zwart witte vlag en een 5 seconden tijdstraf. Dit overkwam bijvoorbeeld Yuki Tsunoda tijdens de Grand Prix van Emilia Romana in 2021.
Inhalen buiten de baan
Natuurlijk moeten Formule 1-coureurs ook binnen de track limits hun rivalen inhalen. Doen ze dit niet, dan moeten ze van de FIA de gewonnen positie zo snel mogelijk teruggeven. Dit deed Max Verstappen bijvoorbeeld bij Lewis Hamilton toen hij de Brit buiten de baan in had gehaald tijdens de Grand Prix van Bahrein in 2021.
Ophef en onduidelijkheid
Zeg je track limits, dan zeg je ophef. Maar wat maakt track limits zo controversieel? Dit heeft te maken met twee zaken, namelijk dat de FIA niet altijd consistent handhaaft en transparant is en dat track limits soms in de weg staan van goede, spannende races en mooie resultaten.
De FIA is een van de meer controversiële organen binnen de Formule 1. Over de keuzes van de FIA-stewards bestaat altijd veel discussie, zo ook over hun keuzes op gebied van track limits. Het is natuurlijk zo dat niemand blij is als hun favoriete coureur een tijdstraf om de oren krijgt of een pole position misloopt als gevolg van een schending van de track limits.
Dan de tweede reden: track limits als ‘beperking’. We genieten er allemaal van als onze favoriete coureurs een mooie inhaalactie maken of een razendsnelle tijd neerzetten. Het voelt daarom snel wrang als ze de positie moeten inleveren of als de rondetijd geschrapt omdat zij op een paar millimeter de track limits schonden. Het is logisch dat er dan discussies ontstaan, maar regels zijn er natuurlijk om gehandhaafd te worden en ergens moet een grens getrokken worden.