In een seizoen dat bol stond van adrenaline en rubbergeur, heeft de ervaren Nederlandse coureur Tom Coronel zich tot de kampioen van TCR Europe gekroond. De finale die het Circuit Barcelona-Catalunya hostte, was het toneel van dit glorieuze moment. Met een racecarrière die zich uitstrekt over enkele decennia, heeft Coronel laten zien dat passie en vaardigheid in de autosport geen leeftijdsgrenzen kennen.
De weg naar de titel
De aanloop naar het kampioenschap was allesbehalve een rustige rit voor Coronel. Ondanks dat hij al sinds de derde race van het seizoen de leiding in het klassement had, waren de ogen gericht op zijn prestaties in de laatste race. Beginnend vanaf de tiende plek, was er geen ruimte voor fouten, vooral met rivalen als Kobe Pauwels en John Filippi die op de loer lagen om het kampioenschap te grijpen.
Een onverwachte wending kwam toen Pauwels, die voor Coronel stond, in de formatieronde uitviel met technische problemen. Dit incident schoof Coronel op naar de negende positie, en vanaf dat moment begon zijn klim naar de top. Het vermogen van Coronel om zich door het veld te werken, getuigde van zijn onvermoeibare spirit en vakkundige racevaardigheden.
Cruciale momenten
De race was verre van een eenvoudige cruise naar de finish. In ronde vier maakte Coronel contact met Victor Davidkovski, een moment dat de adem van de toeschouwers deed stokken. Dit incident leverde gelukkig geen straf op en Coronel bleef gefocust en vastberaden om de finishlijn te halen. De wedstrijd zag ook een valse start van Daniel Tkachenko, wat Coronel verder hielp in zijn queeste naar het podium.
De strategie van Coronel om in de voorlaatste ronde de derde plaats niet hard te verdedigen, toonde zijn ervaring en volwassenheid aan. Hij wist dat een uitval hem de titel kon kosten, met Filippi nog steeds in de race voor het kampioenschap. Dus koos hij ervoor om geen onnodige risico’s te nemen, wat uiteindelijk een verstandige beslissing bleek te zijn.
In het kort
Tom Coronel heeft met zijn Audi de TCR Europe-titel veroverd in een seizoen dat hem testte op elke denkbare manier. Zijn rit in de finale was een mengeling van strategie, vaardigheid en een beetje geluk, factoren die samenkwamen om hem de welverdiende titel te bezorgen. Terwijl Ruben Volt de laatste race won, was het de consistente prestatie van Coronel gedurende het seizoen die hem bovenaan het podium plaatste. Met een voorsprong van 27 punten op de runner-up, Filippi, die de race als tweede beëindigde, sloot Coronel het seizoen af als de onbetwiste kampioen, en voegde zo een nieuw hoofdstuk toe aan zijn toch al indrukwekkende racecarrière. Het was een dag van triomf, niet alleen voor Coronel, maar voor de hele Comtoyou Racing-team, die samenwerkten om dit historische moment mogelijk te maken.
Einduitslag
Plaats | Bestuurder | Fabrikant | Tijd |
---|---|---|---|
1 | Ruben Volt | Honda | 12 ronden |
2 | John Filippi | Audi | +0.605 |
3 | Viktor Andersson | Lynk & Co | +4.019 |
4 | Tom Coronel | Audi | +4.810 |
5 | Nicola Baldan | Audi | +6.623 |
6 | Lewis Brown | Audi | +7.058 |
7 | Pepe Oriola | Audi | +11.695 |
8 | Levente Losonczy | Hyundai | +12.508 |
9 | Rubén Fernández Gil | Audi | +16.753 |
10 | Mauro Guastamacchia | Hyundai | +26.306 |