Russell zoekt schuldige na teleurstelling in Austin

Start gaat mis voor Russell

Russell vertrok vanaf de vierde positie op het Circuit of the Americas. De start verliep goed, maar in de eerste bocht kwam hij vast te zitten achter Lando Norris. De McLaren-coureur verdedigde tegen Max Verstappen en bleef aan de binnenkant. Russell verwachtte dat Norris naar buiten zou gaan, maar dat gebeurde niet.

“Ik maakte een goede start, maar toen Max tegen Lando verdedigde, dacht ik dat het normaal zou zijn voor hem om naar de buitenkant te gaan om zijn positie te beschermen”, legt Russell uit. “Maar dat deed hij niet, hij bleef gewoon achter Max, werd ingehaald en daardoor zat ik vast en werd ik ook ingehaald.”

Charles Leclerc passeerde Norris buitenom. Russell zat klem en verloor ook plekken aan Oscar Piastri en Lewis Hamilton. Na bocht één stond hij zesde. Daar bleef hij tot de finish.

Races worden beslist in eerste bocht

De Mercedes-coureur had al voor de race een voorgevoel. Hij dacht dat de positie na de eerste bocht bepalend zou zijn voor het eindresultaat. Die vrees kwam uit. Russell stelt dat een podium mogelijk was geweest als hij als vierde door bocht één was gekomen. In plaats daarvan eindigde hij op de plek waar hij na de openingsronde reed.

“Ik had vóór de race al het gevoel dat waar je ook eindigt bij bocht één, je daar uiteindelijk ook zou eindigen. En helaas bleek dat het geval te zijn”, zegt hij.

Banden als boosdoener

Russell wijst naar de banden als oorzaak van het gebrek aan actie. De Pirelli-banden slijten te weinig, waardoor er geen verschil ontstaat tussen de auto’s. Het verschil tussen de snelste en langzaamste wagen in de top zes bedraagt volgens hem slechts twee tot drie tienden van een seconde.

“Het probleem is nu dat er geen bandenslijtage is, geen bandendelta, en tussen de snelste auto en de langzaamste auto in de top-zes zit misschien maar twee tienden of drie tienden”, verklaart Russell. “En op elk circuit waar we komen, heb je minstens een halve seconde nodig om in te halen, dus daarom zie je geen inhaalacties.”

De Brit kan zich niet eens meer herinneren wanneer er voor het laatst een race met twee pitstops plaatsvond. Volgens hem zijn de races veranderd in optochten, waarbij de startopstelling het eindresultaat bepaalt.

Pirelli krijgt de schuld, maar ook verdediging

Hoewel Russell de vinger wijst naar de bandenleverancier, neemt hij het ook voor Pirelli op. De Italiaanse fabrikant krijgt volgens hem vanuit de Formule 1 tegenstrijdige wensen.

“Pirelli krijgt altijd wel de schuld, wat er ook gebeurt”, erkent Russell. “Als er veel bandenslijtage is, zeggen mensen dat het niet echt is, dat de coureurs niet kunnen pushen en dat we moeten managen – we houden daar niet van. Als er géén bandenslijtage is, zeggen we dat het een saaie race is, we willen actie zien… Maar het lijkt wel of ze het hoe dan ook niet goed kunnen doen.”

Het ideaalbeeld volgens Russell

De Mercedes-coureur schetst zijn ideaalbeeld. Hij wil banden waarmee coureurs vol gas kunnen rijden, maar die na een aantal ronden plotseling verslijten. Dit zou leiden tot races met meerdere pitstops en meer strategische variatie.

“Als je de keuze zou hebben, zou het een band zijn waarmee je voluit kunt gaan, maar na vijftien ronden valt hij in één keer helemaal weg en moet je een race met twee of drie pitstops doen”, legt hij uit. “Idealiter doet de zachte band twaalf ronden, de mediumband vijftien ronden en de harde band twintig ronden – en dan volgt de drop.”

Russell geeft toe dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan. Hij erkent dat Pirelli zijn best doet en een betere band heeft geleverd. “Deze band is echt goed, maar het zorgt voor slecht racen”, concludeert hij.

De sprint op zaterdag, waar Russell nog een bedreiging vormde voor Verstappen, levert volgens hem niet genoeg verschil op om de voorspelbaarheid te doorbreken. Het gebrek aan bandenslijtage blijft het hoofdprobleem in zijn ogen.